[Sub] MNET TOOK! ตอนที่ 1 3-4

 ***Thai Translation by Icys***
คำแปลสงวนสำหรับบ้าน VIP THAI SUB ค่ะ 
หากใครจะเอาไปแปะที่อื่น กรุณานำออกไปพร้อมเครดิตทั้งหมดด้วยนะคะ
Eng Trans: ibigbang
Thai Trans: icys.exteen


แต่ในความเห็นของชั้น ซึงรีน่ะ...
เป็นผู้ชายในสเป็กของผู้หญิงหลายๆคนเลยล่ะค่ะ
เป็นคนพูดตรงไปตรงมา
ซึงรียังมีภาพพจน์ของแบดบอย
แต่ก็มีส่วนที่ใจดีและเซ็กซี่ด้วย
เค้าชอบอะไรที่เซ็กซี่ๆด้วย
ซึงรี: เวลามีอะไรที่ผมไม่สามารถพูดออกมาได้
ซึงรี: หรือเวลาที่ผมโกรธ ต้องการกำลังใจ
ซึงรี: ผมจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆครับ
ซึงรี: ยกตัวอย่างเช่น ไปหาอะไรดื่มแล้วก็บ่นให้เพื่อนฟัง ช่วยเพิ่มพลังให้ผมระหว่างทำงานฮะ
ซึงรี: เวลาผมดูดี เพื่อนๆก็จะชมผม
ซึงรี: เวลาผมแต่งตัวดูเรียบเกินไป เพื่อนๆก็จะไม่รีรอที่จะเตือนผม
ซึงรี: เป็นเพื่อนแท้ที่ไม่เสแสร้งใดๆเลยครับ
(ซึงรีดื่มอะไรบางอย่างตลอดเวลาเลย)
ซึงรี: สิ่งนี้... ระหว่างที่โปรโมทเพลงบิ๊กแบง...
ซึงรี: ผมไม่ค่อยมีท่อนร้องมากนัก
ซึงรี: เพราะฉะนั้นผมจะห่วงแต่ท่อนของผมเท่านั้น
ซึงรี: ทำให้ผมไม่ค่อยรู้สึกว่าเสียงผมไม่มีพลัง
ซึงรี: เลยกลายเป็นว่าผมไม่ค่อยกังวลเท่าไหร่
ซึงรี: ตอนนี้ผมอยากร้องเพลง 3 นาทีเต็มด้วยตัวเอง
ซึงรี: เดี๋ยวจะเหลือซ้อมอีกรอบนึง
ซึงรี: และเสียงของผมก็จำเป็นมาก
ซึงรี: ดังนั้นผมเลยติดนิสัยพกน้ำอุ่นมากินครับ
ซึงรี: ยิ่งกว่านั้นแค่ได้จิบไปเรื่อยๆผมก็รู้สึกดีแล้ว
ซึงรี: เหมือนกับดาราฮอลลี่วู้ดที่ชอบพกน้ำชาติดตัวไงครับ



ซึงรี: เพื่อนผมคนนี้รู้วิธีเลียนเสียงฮยอนบินด้วยนะ
ซึงรี: "ชั้นก็เป็นคนแบบนี้แหละ"
ซึงรี: แบบนี้รึเปล่า?
นายต้องพูดกลับหลังมาหน้า
อย่างเช่น ถ้าพูดว่า "ชั้นกินข้าวแล้ว"
ก็จะกลับเป็น "กินข้าวแล้ว ชั้นอ่ะ ชั้นบอกว่าชั้นกินข้าวแล้ว"
ต้องไม่พูดว่า "ชั้นก็เป็นคนแบบนี้แหละ"
แต่เป็น "คนแบบเนี้ย ชั้นเองแหละ"
ซึงรี: เจ๋งจัง
ซึงรี: งั้นนายก็เป็นฮยอนบินสิ
ซึงรี: เป็นฮยอนบินซะ~
ซึงรีเลียนแบบออสก้าได้ดีนะครับ


ซึงรี: "จีราอิม! เกิดอะไรขึ้น?"
ซึงรี: ผมสนิทกับคุณฮยอนบินครับ
ซึงรี: พวกคุณเรียกเค้าว่าพี่บินใช่มั้ย?
ซึงรี: ผมน่ะสนิทกับใครก็ตามที่มีคำว่า "บิน"
ซึงรี: ฮยอนบิน วอนบิน ปาร์คฮยอนบิน
ซึงรี: ที่เป็นนักร้องเพลงทร๊อทฮะ
ซึงรี: ผมไปร้านทำผมเดียวกับพี่ฮยอนบินด้วย
ซึงรี: เราสระผมและทำผมด้วยกัน
ซึงรี: แต่พี่ฮยอนบินไม่รู้จักผมครับ
ซึงรี: ไม่รู้จักผมเลยอ่ะ
ซึงรี: ผมทักทายเค้าอย่างสุภาพทุกครั้ง
ซึงรี: ผมจะพูดว่า "สวัสดีครับ"
ซึงรี: "อา...คุณคือ..."
ซึงรี: เป็นแบบนั้นตลอดเลยครับ
ซึงรี: "คนแบบเนี้ย ชั้นเองแหละ"
ซึงรี: "คนที่กำลังอัดรายการของ M-net แบบเนี้ย ชั้นเองแหละ"
(คุณฮยอนบิน หวังว่าจะได้ทักทายกันอย่างอบอุ่นมากกว่านี้ในอนาคตนะ)


ซึงรี: พวกเรามีเพลงที่เราแต่งกันเองด้วยนะครับ
ซึงรี: เรา 3 คนช่วยกันแต่งกัน
ซึงรี: เราจะโชว์ซิงเกิ้ลแรกให้ฟัง
ซึงรี: บีทบ๊อกซ์ให้หน่อย
ซึงรี: เฮ้ 1 2 3 4
ซึงรี: อยากจะควงสาว
ซึงรี: ชาย 3 คนอยากจะควงสาว เย่!
ซึงรี: นายต้องร้องคลอด้วยซิ!
ซึงรี: มักเน่ TJ เหนื่อยซะแล้ว
ชั้นอยากจะนั่งหน้าเหมือนกันนะ TJ
แต่ชั้นนั่งหลังทุกวัน จะให้ทำไง เย่
ซึงรี: ทำไมถึงร้องต่อล่ะ?
ซึงรี: เรากำลังบ่นเรื่องนายอยู่นะ
ซึงรี: ต่อไปจะเริ่มซิงเกิ้ลที่ 2 ล่ะนะ
ซึงรี: นี่คือซิงเกิ้ลที่ 2 ซิงเกิ้ลที่ 2
ไม่มีอะไรในชีวิตที่ยากเกินไป
ซึงรีอา แทจุนอา
นายใช้ชีวิตยังไง? เอาตรงๆนะ
ชีวิตที่หมุนๆไป เฮ้ เฮ้
ใช้ชีวิตเถรตรงที่หมุนๆไป เฮ้
ซึงรี: นี่คือซิงเกิ้ลที่ 2 ครับ
ซึงรี: สั้นใช่มั้ยครับ?
ซึงรี: เรามักจะมาเจอกันตอนคืนวันศุกร์
ซึงรี: ตอนนี้เรากำลังไปสนุกกัน
ซึงรี: เราจะเปิดเพลงในรถแล้วก็เริ่มสนุกกัน
ซึงรี: ร้องเพลงเหมือนคนบ้า
ซึงรี: Bounce with me Bounce with me
ซึงรี: Bounce with me
ซึงรี: หลังจากร้องเสร็จ
ซึงรี: เราก็จะเจ็บคอกัน
ซึงรี: พอเราไปถึงที่ เราก็จะร้องกันไม่ไหวแล้ว
เราจะตรงกันไปที่เตียงเลยครับ
เราร้องกันมากเกินในรถ
ซึงรี: เพราะว่าเราสนุกกันระหว่างเดินทางครับ
ซึงรี: ถ้าเราส่งเสียงกันตอนนี้ ตอนเราถึงที่หมายคอของเราก็จะแหบและเหนื่อย
ซึงรี: เราก็จะนอนกันทันที


ซึงรี: โอ้~~ เซ็กซี่มากใช่มั้ย?
ซึงรี: ทำไมมีอะไรมากองที่คอเต็มเลยเนี่ย?
ซึงรี: ดูเด่นมากเลย
ซึงรี: ขอเสื้อโค้ทหน่อยครับ
ซึงรี: สิ่งที่เหนื่อยที่สุดในการเตรียมตัวของผมคือ
ซึงรี: ต้องแต่งเพลงเป็นครั้งแรก
ซึงรี: จริงๆเป็นทีมเดียวกับพี่จีดราก้อนล่ะครับ
ซึงรี: พวกโปรดิวเซอร์อย่างเช่น
ซึงรี: พี่เท็ดดี้แห่ง 1TYM และพี่คุช
ซึงรี: ผมอยากขอความช่วยเหลือจากพวกเค้า
ซึงรี: แต่เวลามันกระชั้นชิดมาก
ซึงรี: ไม่มีเวลาเหลือมากพอ
ซึงรี: เรื่องบางอย่างที่ผมต้องเป็นคนทำเอง
ซึงรี: ผมรู้สึกกังวล
ซึงรี: เต่งานที่ได้ทำก็น่าสนใจมาก
ซึงรี: เพลงก็ออกมาดีด้วย
ซึงรี: สิ่งที่เหนื่อยที่สุดคือ
ซึงรี: ตั้งแต่แรกจนถึงตอนจบ ผมต้องเป็นคนทำทุกอย่าง ต้องเลือกคอนเซ็ป ไอเดียทำ MV
ซึงรี: ผมว่าแขนเสื้อต้องพับขึ้นอีกนะ
ซึงรี: มันจะไม่สะดวกสำหรับเต้นถ้าแขนเสื้อยาวไป
ซึงรี: ผมจะได้ไม่รู้สึกกดดัน
ซึงรี: เพราะมีคนจะมาดูเยอะแยะเลย
ซึงรี: ถูกคาดหวังสูงซะด้วย
ซึงรี: สวัสดีฮะ
ซึงรี: พอผมทำครั้งแรกได้ดี
ซึงรี: ทุกคนก็จะเริ่มคาดหวังว่า "อัลบั้มที่สองต้องออกมาดีด้วย"
ซึงรี: โอ้ดีมาก มีสายยางยืดมารัดด้วย
ซึงรี: แขนเสื้อจะได้ไม่ไหลลงมา เพราะว่ามันยาวเกินไป...


ซึงรี: ไปล่ะนะ~
ซึงรี: ได้มาเฮฮากับเพื่อน
ซึงรี: เถียงกัน คุยกันและหยอกล้อกัน
ซึงรี: ช่วยให้เราลืมเรื่องลำบากในชีวิตครับ
ซึงรี: เหมือนกับได้มาพักผ่อน
ซึงรี: นั่นล่ะความจริง
ซึงรี: ผู้ชมก็กำลังดูอยู่
ซึงรี: ทุกคนต้องมีเพื่อนนี่ครับ
ซึงรี: แม้ว่าเราจะได้
ซึงรี: ความรักและแรงเชียร์มากมาย
ซึงรี: แต่กำลังใจที่ได้รับจากเพื่อนมันต่างกันครับ
ซึงรี: มันเป็นความรู้สึกอิ่มเอิมที่อธิบายไม่ได้


ซึงรี: ผมต้องทำให้ดีเหมือนที่ซ้อมมา
ซึงรี: พี่คิดว่าไง?
แบงแอง: ก็ต้องทำให้ได้แหละ
ซึงรี: พี่ดูขี้อายขึ้นนะ


ซึงรี: ที่จริงทุกคนก็พูดอยู่ว่า
ซึงรี: "Bigbang ดีที่สุดไม่ใช่หรอ?" "พวกเค้าดังมากเลยไม่ใช่หรอ?"
ซึงรี: จริงๆผมก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก
ซึงรี: ผมเป็นบิ๊กแบง
ซึงรี: หรือว่าตัดซึงรีออกแล้วสมาชิกที่เหลือคือบิ๊กแบงกันแน่
ซึงรี: ถึงแม้ผมจะเป็นส่วนหนึ่งของบิ๊กแบง
ซึงรี: ผมยังไม่รู้สึกว่าตัวเองดังหรือรู้สึกถึงตัวตนของผมเลย
ซึงรี: นอกจากตอนงานคอนเสิร์ต
ซึงรี: และตอนยืนอยู่ต่อหน้าแฟนๆ
ซึงรี: "โอ้ ผมนี่ดังเหมือนกันแฮะ"
ซึงรี: ผมไม่ค่อยรู้สึกแบบนั้นเท่าไหร่ฮะ


ซึงรี: นี่เหมือนเวทีของซึงรีเลย
ซึงรี: ดูเหมือนจะออกแบบมาพิเศษเพื่อผม
ซึงรี: อย่างที่เคยฝันไว้เลย
ซึงรี: ถ้าเทียบกับที่ผมจินตนาการไว้
ซึงรี: มันไม่ค่อยกว้างเท่าไหร่แฮะ
ซึงรี: แต่ถ้ามองผ่านกล้องก็จะดูกว้างนะครับ


ซึงรี: เรามักขึ้นเวทีพร้อมกัน 5 คนเสมอ
ซึงรี: ดังนั้นผมจึงรู้สึกกลัว
ซึงรี: ที่ต้องขึ้นเวทีคนเดียว
ซึงรี: และก็เพราะสมาชิกคนอื่นเก่งกันทั้งนั้น
ซึงรี: ดังด้วย ความแตกต่างมันเลยยิ่งเห็นชัด
ซึงรี: รู้สึกกดดันมากเลย
ซึงรี: "อัลบั้มเดี่ยวของซึงรีต่างจากของจีดราก้อนกับแทยังมาก"
ซึงรี: ถ้ามีคนคอมเมนต์แบบนี้ ผมจะโกรธมาก
ซึงรี: ถึงเราจะอยู่ทีมเดียวกัน แต่ผมก็ยังรู้สึกโกรธถ้ามีการเปรียบเทียบ
ซึงรี: โดนเปรียบเทียบกับพวกพี่ๆ...
ซึงรี: ผมไม่คิดจะเอาชนะพวกเค้าหรอกครับ
ซึงรี: ในฐานะ Bigbang ผมต้องให้ผู้ชม
ซึงรี: เห็นว่า "นี่แหละคือ Bigbang!"
ซึงรี: ผมอยากได้ยินว่า "นี่คืออัลบั้มที่มาจากสมาชิกของ Bigbang"
ซึงรี: ถ้ามีบางคนบอกว่า "ไม่เห็นเจ๋งเลย"
ซึงรี: ผมก็จะยิ่งเครียดมากกว่าเดิม


ซึงรี: แม้ว่าผมจะชอบภาพลักษณ์หลังแต่งตัว
ซึงรี: ชอบเสน่ห์ที่ผมโปรยบนเวที
ซึงรี: แม้ว่ามันจะดูดีมากๆ
ซึงรี: ผมยังอยากให้คนรอบตัวรู้สึกว่า...
ซึงรี: ซึงรีน่ะก็เป็นคน เป็นคนๆนึง
ซึงรี: ถ้าดาราคอยหลบเพราะกลัวคนจำได้
ซึงรี: ผมจะรู้สึกเหมือน "ผมทำอะไรผิดหรอ? ทำไมผมต้องหลบๆซ่อนๆด้วย?"
ซึงรี: ถ้ามีคนเข้ามาทัก "คุณคือซึงรีหรอ?" ผมก็จะตอบว่า "อา ใช่แล้ว สวัสดีฮะ" ผมจะทักทายกลับอย่างร่าเริง