Flag Counter

free counters

วันพุธที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2554

[Star diary] แทยัง 1 “ผมคลายความเหงาด้วยการฟังวิทยุ”



นักร้องที่พูดจานุ่มนวลเยือกเย็น นิสัยอ่อนน้อม และน้ำเสียงที่มีเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์ ฉันได้พบกับ แทยังแห่ง Big Bang (ชื่อจริง ทง ยองเบ) ผู้เป็นที่ชื่นชอบของทุกคนแม้จะได้พบเพียงครั้งเดียว แทยัง ที่มีดวงตาที่ยิ้มอย่างอายๆ นั้นน่าประทับใจมาก เขาดูตื่นเต้นก่อนจะได้ออกอัลบัลเต็มของตัวเอง เขาได้แสดงเสน่ห์ของเขาในการงานโซโลครั้งสุดท้ายไปแล้ว แต่นั่นเป็นแค่การอุ่นเครื่องสำหรับอัลบัมเต็มที่กำลังจะตามมา


แทยังบอกว่า ปีที่แล้วเขารู้สึกหดหู่นิดหน่อย แต่เขาคาดว่าจะได้แสดงสิ่งใหม่ๆ หลายอย่างที่เขาเตรียมไว้ในปีนี้



ฉันเคยได้ยินมา ว่ามีเด็กชายคนหนึ่ง ที่ต้องทนกับความเหงา ด้วยการฟังวิทยุในช่วงวัยเด็ก เขาเติบโตมาเป็นนักร้องที่ให้ความบันเทิงกับผู้คนมากมาย แม้จะมีความกังวลมาตลอด เขาก็แบ่งปันความฝันอันงดงามของตน



“Star Diary” ของแทยัง จะเริ่มต้นที่ตอนที่ 1 จนถึงตอนที่ 10 (หมายเหตุผู้เขียน)





++++++++++++


“ผมขี้แยมากตอนเด็กๆ ผมเคยร้องไห้เพราะต้องไปโรงเรียนอนุบาลในตอนเช้า แล้วก็ร้องอีก พอคิดว่า “ถ้าแม่ไม่อยู่บ้านตอนผมกลับไปล่ะ?” ผมเป็นเด็กขี้แยตัวจริงที่ร้องไห้ได้วันละสามสี่รอบเลยครับ...”


เด็กขี้แยใจอ่อน แทยัง ชอบดนตรีมากเป็นพิเศษ พี่ชายของเขาที่อายุมากกว่า 5 ปีก็ชอบดนตรีเช่นกัน และนั่นทำให้เขาได้ฟังดนตรีหลากหลายแนวตั้งแต่อายุยังน้อย



“ผมฟังเพลงเยอะมากไม่ใช่แค่เพลงป๊อบแล้วก็เพลงคลาสสิค ผมชอบอ่านชีวประวัติของนักดนตรีอย่าง โมสาร์ท หรือ ชูเบิร์ต หรือ เบโทเฟน มากด้วยจนกระทั่งจำเรื่องพวกนั้นได้จนตอนนี้ ถึงมันจะเลือนๆ ไปบ้างแล้วก็ตามครับ แต่ผมก็เรียนเปียโนอย่างตั้งใจนะครับ ผมชอบดนตรี”


เพราะมีเวลาอยู่คนเดียวมากขึ้นทุกที เขาเิริ่มชอบดนตรีอย่างจริงจัง IMF ส่งผลกระทบกับครอบครัวของเขาตอนเขาอยู่เกรด 10 บริษัทของคุณพ่อที่เคยทำงานอย่างราบรื่นกลับล้มละลาย และเขาต้องย้ายไปอยู่บ้านญาติ



แทยังต้องแยกกับพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย และวางใจกับเพียงที่ที่เขาอาศัย เขาเิริ่มผูกมิตรกับวิทยุและดนตรี ถึงแม้เขาจะไม่สามารถซื้อแผ่นทุกเพลงที่เขาอยากฟังด้วยเงินค่าขนมอันน้อยนิด ได้ โลกของวิทยุก็ต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นเสมอ



“ผมฟังวิทยุเยอะมากเวลาที่อยู่คนเดียว ตอนที่ผมต้องแยกกันอยู่กับพ่อแม่ มันเหงามาก แล้วก็เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากด้วย แต่มันก็พอทนได้ เพราะผมมีวิทยุฟัง”


ตอนนั้นแทยังอยู่เพียงลำพัง เขาหวังจะช่วยเหลือพ่อแม่ของเขา การที่ต้องเห็นบ้านค่อยๆ เลือนหายไป เขาเรียนรู้ว่าความโดดเดี่ยวเป็นอย่างไรเร็วกว่าเด็กอื่นๆ ในวัยเดียวกัน แต่ช่วงเวลาเหล่านั้นที่เขาถูกทิ้งให้อยู่ลำพัง ตอนนี้กลับกลายเป็นบันไดให้เขาเติบโตก้าวขึ้นในฐานะนักร้อง




Original Translations by Myokoon
Please credit myokoon@alwaystaeyang when taking elsewhere!

link:


Thai translation by alfalfa at exteen

0 comments:

แสดงความคิดเห็น