G-Dragon Shine a light Making book [End]
ในที่สุด เวลาก็ดำเนินมาถึงวันคอนเสิร์ตจริงๆแล้ว
จียงดูไม่ตื่นเต้นเลย และยังดูสบายใจอยู่...ว่าแต่ทำไมฉันถึงได้ตัวสั่นแบบนี้กันนะ?
ฉันจะบอกสภาพอากาศในวันนี้ให้คุณฟังแล้วกัน
มันเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันเลยที่หนาวขนาดนี้
วันนี้อากาศหนาวมาก ฉันเดินออกไปข้างนอกฮอลล์ได้แป๊บเดียวก็ต้องรีบบึ่งกลับมาข้างใน
แต่ฉันสังเกตเห็นแฟนคลับกำลังยืนต่อแถวอยู่ข้างนอกประมาณ 2-3 ชั่วโมงก่อนที่คอนเสิร์ตจะเริ่ม
เป็นไปได้ว่าพวกเขาอาจจะลืมความหนาวไปทั้งปวงเมื่อนึกถึงคอนเสิร์ตที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่นานนี้
พวกเขาทั้งหมดกำลังยิ้ม อย่างสดใส
แน่นอน จียงเองก็เป็นห่วงแฟนๆที่กำลังรอเขาอยู่ข้างนอกมาก
"ทำไมวันนี้ถึงได้หนาวแบบนี้นะ...พวกเขาต้องรอจนแข็งตายแน่ๆเลย"
แทยังพยายามพูดให้จียงอุ่นใจว่าทุกคนไม่เป็นอะไรหรอก
ในห้องพักข้างล่างเวทีเต็มไปด้วยความสนุกสนานและความสุขใจ
ราวกับทุกคนในสมาชิกครอบครัวใหญ่นี้ เพิ่งได้มีโอกาสมาเจอกันในวันปีใหม่อะไรอย่างนั้น
ทุกคนกำลังเช็คสภาพร่างกายของจียงและสิ่งต่างๆ เพื่อให้แน่ใจว่าจียงจะไม่พลาดอะไรสำคัญๆไป
รวมถึงความรู้สึกของจียงตอนนั้น และในห้องก็เต็มไปด้วยเสียงถามตอบเรื่องนู้นเรื่องนี้ไม่หยุด
ในมุมหนึ่งของห้อง จียงกำลังโพสท่าน่ารักๆใส่กล้อง
ฉันเป็นห่วงเขามากจริงๆ แต่ดูเขาสิ ยังทำตัวสบายใจได้แบบนี้ได้ยังไงกัน?
แต่ฉันแน่ใจว่าจียงก็คงกำลังตื่นเต้นอยู่ข้างในเหมือนกัน
นายก็แค่แสร้งทำเป็นว่าไม่ตื่นเต้นใช่มั้ยล่ะ จียง?
เพราะคำขอร้องของจียง กาโฮจึงได้มาอยู่ในห้องพักในตอนนี้ด้วย!
"กาโฮจะไม่มาในคอนเสิร์ตผมได้ไงกันล่ะ ล้อเล่นใช่มะ?"
มีหลายคนที่เดินเข้ามาในห้องพัก แล้วเดินตรงไปที่กาโฮก่อนจียงซะอีก
แต่กาโฮก็ไม่แม้แต่จะชายตามองพวกเขาสักครั้งแน่ะ แถมยังเมินหน้ามองไปที่อื่นตามสไตล์...
กาโฮป็อปปูล่ามากพอๆกับจียงเลยนะเนี่ย
ในขณะที่ในฮอลล์ส่งเสียงดังมากในขณะที่จียงกำลังซ้อมแสดง
ฉันเองก็กำลังกินแล้วก็นอนซ้ำไปซ้ำมาขณะดูจียงไปด้วย
ถึงแม้ว่าไอ้พลุในคอนเสิร์ตที่ระเบิดออกมาเรื่อยๆนั่นจะทำให้ฉันรู้สึกกลัวแทบบ้า แต่พอผ่านไปสักพักก็ค่อยๆชิน
คุณเองก็ต้องรู้แน่ๆ ว่าจียงรักกาโฮมากแค่ไหน แม้ว่าเขาจะงานเยอะและยุ่งมาก
แต่เขาก็ยังมีเวลาที่จะทั้งลูบหัว ทั้งอุ้ม ทั้งกอด รวมถึงให้ขนมกาโฮด้วย
ฉันกำลังรู้สึก...เอ่อ....อิจฉา....หมา...
มีคนเคยบอกว่าความอิจฉาเป็นรูปแบบที่ใหญ่ที่สุดของความพ่ายแพ้...ให้ตายเหอะ
นี่คือแทยัง คนที่ต้องแสดงร่วมกับจียงในคอนเสิร์ตครั้งนี้
เขาดูพยายามอย่างหนักสำหรับการแสดง และเขาก็ไม่เคยมาซ้อมสายเลยสักครั้ง
ผู้คนเรียกแทยังว่า "นักเรียนตัวอย่าง"
ระหว่างการเตรียมการคอนเสิร์ต แทยังจะตรวจเช็ครูปแบบและท่าเต้นจนถึงการซ้อมครั้งสุดท้าย
แทยังทุ่มเทราวกับว่าเขากำลังทำคอนเสิร์ตของตัวเองเลยทีเดียว
"ในฐานะเพื่อนสนิท จียงเป็นคนแบบไหนคะ?"
"ไม่ว่ายังไงจียงก็ยังเป็นเด็ก ที่บางครั้งก็ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาจริงๆ
แต่คุณจะอดยิ้มไม่ได้หรอกเวลาคุณเห็นเขาทำตัวเหมือนเด็กๆน่ะ
สรุปแล้วก็คือ จียงเป็นนักสร้างปัญหาอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น
ถ้าคุณมีคนอย่างจียงเป็นเพื่อนล่ะก็ ไม่มีทางเบื่อหรอกครับ"
"แล้วถ้าในฐานะของ G-Dragon ไม่ใช่จียงล่ะ?"
"อืม...ในความเห็นของผมนะ จียงเป็นสไตลิสต์และเด็กฟุ่มเฟือยคนนึงที่โดดเด่นกว่าคนอื่น
เขาเป็นคนที่พอใจที่จะเผชิญหน้ากับบททดสอบในชีวิตหรืออะไรที่ท้าทายๆเสมอ"
และนี่คือเท็ดดี้! คนที่จะแวะมาเสมอแม้จะเป็นการซ้อมเต้นเพื่อเช็ครูปแบบต่างๆบนเวที
และไม่เคยลังเลเลยที่จะมอบคำแนะนำและข้อคิดเห็นของเขาต่อจียงอย่างจริงใจ
เท็ดดี้มาแต่เช้าในวันนั้น
และหลังจากเสร็จสิ้นการเตรียมพร้อมครั้งสุดท้าย เขาก็ตรงเข้าไปที่ห้องพัก
เพื่อที่จะเข้าไปหยอกเล่นกับจียง? จียงที่ฉันมั่นใจเลยว่าเขาจะต้องกำลังเครียดจัด...ไม่ใช่รึไงเล่า!?
"ในฐานะที่คุณทำงานกับเขา G-Dragon เป็นคนแบบไหนคะ?"
"มีความกล้าอยู่เสมอ และสิ่งที่เขาสนใจมันน่าทึ่งนะ เขาสามารถทำเพลงได้หลายแนวมาก
ไม่ต้องพูดถึงแฟชั่น ไม่ว่าอะไรที่จียงทำ ยังคงไม่สูญเสียความเป็นฮิพฮอพของเขาไป"
"แล้วจียงในฐานะรุ่นน้อง?"
"จียงเป็นพวกมองหาสิ่งใหม่ๆให้ชีวิตอยู่เสมอ
เขามุ่งมั่นอยู่ตลอดเวลา และไม่เคยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ค่าสักวินาที
แถมยังเป็นเป็นพวกจิตใจอ่อนไหวแล้วก็อ่อนโยนด้วย...."
ขณะที่อยู่ในห้องพัก จียงก็ยังคงทวนท่าเต้นกับทีมนักเต้น ไม่ก็ตรวจเช็คสคริปต์อีกครั้ง
หรือแม้แต่เช็คเสื้อผ้าหน้าผมและเครื่องประดับต่างๆ
มีคนมากมายเข้ามาพบเขาเพื่อให้กำลังใจ และทุกๆครั้งจียงก็จะยิ้มกว้างพร้อมกับเอ่ยขอบคุณ
ไม่แน่ว่าจียงอาจจะรู้สึกประหม่านิดหน่อย ...เขาเหลือบตาขึ้นมองดูนาฬิกาในตอนนั้น และมันใกล้เวลาเต็มที
ครูฮวางโทรหาจียงขณะที่เขากำลังเตรียมการอะไรหลายๆอย่างกับคอนเสิร์ตที่จะเริ่มขึ้น
จียงเดินออกจากห้องพักไปที่ห้องฟิตเนสทันที
จียงออกกำลังกายง่ายๆกับอุปกรณ์และเก้าอี้ที่ครูฮวางนำมา
คุณครูฮวางต้องการให้เขาเตรียมพร้อมร่างกายให้ดีที่สุด แม้ว่าคอนเสิร์ตใกล้จะเริ่มเต็มที
จียงทำตามคำพูดทุกอย่างอย่างไม่มีการปริปากบ่นใดๆ
พวกเขาทั้งคู่นี่น่าเหลือเชื่อจริงๆ
"ในฐานะครูผู้สอนของเขา คุณคิดยังไงกับจียงและการเตรียมตัวสำหรับคอนเสิร์ตในครั้งนี้?"
"ในช่วงเวลาสั้นๆ จียงแสดงให้ผมเข้าใจถึงความหมายของคำว่า 'Perfect detail'"
เวลาเริ่มของคอนเสิร์ตใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว ทุกๆคนดูเหมือนจะยุ่งขึ้นไปอีกเท่าตัว
ในตอนสุดท้าย แทยังตัดสินใจเปลี่ยนแปลงรูปแบบการเต้นของเขานิดหน่อย
เขาขีดฆ่าข้อมูลในกระดาษและเขียนใหม่อีกครั้งและอีกครั้ง
เขาดูเหมือนเด็กผู้ชายที่กำลังเข้าร่วมการแข่งขันเขียนเรียงความหรืออะไรจำพวกนั้นเลยทีเดียว
สไตลิสต์เปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาด้วยความเร็วแสง เซตผม และแต่งหน้า
ผู้จัดการแทบจะเป็นบ้าเพราะโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาไม่หยุดหย่อน
ทีมงานเรื่องอาหารก็ตรวจเช็คซ้ำแล้วซ้ำอีก
ลงท้ายแล้ว ก็มีบางคนที่ต้องเริ่มวิ่ง
ขนาดฉันเองยังรู้สึกกัลวลไปด้วยขนาดนี้ทั้งๆที่เป็นแค่คนที่มาดูการทำงานเฉยๆแท้ๆ
แล้วลองนึกถึงจียงดูสิว่าเขาจะเครียดขนาดไหน?
อีกแค่ 15 นาทีเท่านั้น คอนเสิร์ตจะเริ่มขึ้นแล้ว
ฉันเห็นจียงเก็บตัวอยู่กับตัวเองอย่างใจเย็น ท่ามกลางความอลหม่านรอบตัว
ทีมงานรอบๆตัวเองต่างกำลังให้กำลังใจเขา
รวมไปถึงทุกๆคนที่ได้ทำงานร่วมกันมา
จียง คนที่น่าจะเป็นผู้ที่ตื่นเต้นและเครียดมากที่สุดในตอนนี้ แค่นั่งรอ และสวดมนต์ภาวนาอย่างเงียบๆ
จนกระทั่งได้เวลาที่จะต้องขึ้นเวที
วันนี้แม้จะหนาวมากก็จริง แต่น่าแปลก ที่ทั้งฮอลล์กลับดูร้อนขึ้นอาจจะเพราะความตื่นเต้นของทุกคน
คอนเสิร์ตยังไม่ได้เริ่มขึ้น แต่แฟนคลับทุกคนแต่งพร้อมใจกันเปล่งเสียงกรี๊ดออกมา
พวกเขากำลังให้กำลังใจจียงพร้อมกับความหวังปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทุกคน
ฉันพนันได้เวลาว่าจียงจะต้องได้ยินเสียงเชียร์นั้น และคงรู้สึกพร้อมสำหรับคอนเสิร์ตครั้งนี้อย่างถึงที่สุดแล้ว
วิศวกรคยองจุนของ YG อาจจะเป็นผู้ที่ทำงานหนักที่สุดในคอนเสิร์ตครั้งนี้เลยก็เป็นได้
เขาทำกระทั่งไมโครโฟนที่ถูกใช้ในคอนเสิร์ตครั้งนี้
"คยองจุน คุณคิดยังไงกับจียง?"
"ผมรู้จักจียงมาได้พักนึงแล้ว
เขาดำเนินงานทุกอย่างได้อย่างน่าทึ่งจนไม่อยากจะเชื่อว่าเขาเด็กกว่าผม ผมได้เรียนรู้จากจียงเยอะเลย
และไม่คิดว่าจะมีใครสามารถเอาชนะความมุ่งมั่นของเขาที่ต่อดนตรีได้หรอก จริงๆนะครับ"
"จียง เหมือนกับแผ่นกระดาษว่างๆแผ่นหนึ่ง กระดาษที่มีศักยภาพเพียงพอที่จะเขียนอะไรก็ได้ลงไปในนั้น และออกมาดูดี เมื่อเป็นจียง ฉันก็อยากจะลองสิ่งใหม่ๆ ที่ดูแตกต่างอยู่เสมอ จียงเป็นกระดาษที่ยอมให้ฉันขีดเขียนทุกๆอย่างที่ฉันต้องการเขียนมาตลอด"
-สไตลิส จีอึน
"บอกพวกเราหน่อยเกี่ยวกับคอนเซปต์ของเสื้อผ้าในคอนเสิร์ตนี้"
"ตอนที่วางแผนทุกๆเรื่องในคอนเสิร์ตไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าหรืออะไรก็ตาม สิ่งสำคัญที่สุดของงานนี้ก็คือ ความหลากหลาย ฉันอยากจะแสดงให้ทุกคนเห็นว่า ศิลปินคนเดียวจะสามารถโชว์สไตล์ที่แตกต่างกันได้มากที่สุดเท่าไร ไม่ใช่แค่เรื่องดนตรี แต่ฉันอยากจะให้มันสมบูรณ์แบบและเข้ากันในเรื่องของเสื้อผ้า ทรงผม และเมคอัพด้วย
"จียงค่อนข้างไม่อยู่นิ่งบนเวที เพราะงั้นแทนที่เราจะไปแต่งเวที เราลองมาทำให้เสื้อผ้าค่อยๆเปลี่ยนไปอย่างน่าตื่นเต้นในทุกๆโชว์ดีกว่าไหม และเพื่อที่ทำให้เสื้อผ้าแต่ละชุดดูเร้าใจด้วย โดยส่วนตัวแล้วฉันชอบชุด Rider และ สูทที่มีโบว์ใหญ่ๆนั่นมาก มันค่อนข้างเป็นงานละเอียดทีเดียว และทันทีที่คอนเสิร์ตจบลง ฉันก็จะรอคอยว่าเมื่อไหร่จะมีครั้งหน้านะ ...ยังคงมีอะไรมากมายที่ฉันอยากจะทำบนกระดาษแผ่นนี้"
"จียงเป็นคนน่ารัก ราวกับ 'เจ้าชายน้อย' ของพวกเรา และจียงที่ฉันรู้จักก็คือใครบางคนที่ไม่มีทางที่จะแสดงตัวตนของเขาออกมาได้ ในหนึ่งสีหรือหนึ่งภาษา จียงเป็นคนที่สามารถนำเสนอสีอันบริสุทธิ์ได้ โดยไม่ต้องขยายความว่ามันมืดหรือสว่าง มัวหรือชัดเจน"
-ช่างทำผม คิม แทฮยอน
"จียงเป็นศิลปินที่คิดว่าทุกๆอย่างบนโลกใบนี้เป็นของเล่นของเขา แม้แต่ตอนที่ตัวเองเพิ่งตื่นนอนและผมก็ชี้โด่ชี้เด่ขึ้นท้องฟ้าเขาก็คิดให้ มันเป็นเรื่องสนุกได้ นอกจากทรงผมแล้ว ก็ยังมีสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลานั่นอีก ฉันคิดว่าจียงคงจะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ จนถึงวันที่เขาเป็นปู่คนเลย ...คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?"
-ช่างแต่งหน้า ลิม แฮคยอง
Scans by: DaragonHideout
Translated by: sjay.x @ BBVIP
Thai-Translation : pphelpz.exteen.com / @pphelpz
0 comments:
แสดงความคิดเห็น