"ผมรู้สึกเหมือนปีที่แล้วว่างเปล่าหาย ไปจากชีวิตเลยครับ มันเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความกังวล บางทีอาจจะเป็นเพราะมันเป็นปีที่สามในฐานะศิลปินของผม"
สำหรับเขา มันมักเป็นหน้าที่ที่ต้องยืนบนเวที ต้องร้องเพลงบนเวทีที่ไม่กระตือรือร้น ทำให้เขาหมดแรง และเครียดมาก
เขาเป็นคนที่มีความสุึขที่สุด ร้องเพลงและเต้นรำต่อหน้าคนดู เขาเชื่อว่านั่นคือสิ่งที่สร้างความสุขให้กับเขาที่สุด แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกแย่กับตัวเองว่าเขาไม่สามารถแสดงสิ่งที่ดีที่สุดออกมาได้
"ผมคิดว่าผมไม่ได้ร้องเพลงออกมาจากใจ ผมรู้สึกว่า ‘ผมมาทำอะไรอยู่บนเวทีเนี่ย?' "
นี่เป็นช่วงเวลาที่เขาต้องเตรียมตัวทำ อัลบั้มเดี่ยวภายใต้ตารางเวลาที่จำกัด เพลงของเขาไม่ได้มาจากใจตั้งแต่แรก และสภาพจิตใจของเขารู้สึกไม่มั่นคง เหมือนกับเขาโดนบีบให้ทำบางอย่าง และมันไม่มีจุดหมายเป็นพิเศษสำหรับผลลัพธ์จากการกระทำนั้น
"หลังจากจัดตารางเรียบร้อย ผมต้องเตรียมงานเดี่ยว ผมต้องบีบเวลาและเร่งงาน ก็เลยไม่มีความสงบที่ผมต้องการเลยครับ"
ในตอนนั้น เขาร้องเพลง แต่มันฟังดูแห้งแล้งไร้อารมณ์ เหมือนกับที่ประตูหัวใจของเขาก็ปิดสนิทเช่นกัน มันยากเหลือเกินเมื่อเขาต้องไปพบปะผู้คนและยิ้มแย้ม
"ผมแทบไม่อยากเจอใคร ผมเลยอยู่แต่ที่บ้าน ยิ่งกว่านั้น ผมนอนไม่ค่อยหลับด้วยครับ..." แต่ตอนที่เขาได้เห็นหิมะแรกของปี 2010 เขาก็เปลี่ยนใจ
"มีชีวิตแบบนี้ไม่ไ่ด้หรอกครับ"
Original article here
Translations by Mykooon
Please credit MYOKOON@ALWAYSTAEYANG when posting elsewhere
Thai Translation by alfalfa at exteen
Link http://alwaystaeyang.wordpress.com/2010/05/28/star-diary-taeyang%E2%91%A5what-did-i-do-on-the-stage/
0 comments:
แสดงความคิดเห็น